<i></i><i></i>怎么<i></i>。
“<i></i>杀<i></i><i></i>。”<i></i>轻<i></i><i></i>。
“什么？”保安<i></i><i></i><i></i><i></i>己听错<i></i>，“<i></i>再<i></i><i></i>遍？”
“杀<i></i>。”
“杀……杀<i></i>？<i></i><i></i>杀谁？”
“皇甫贤。倪怀奇。侯奎东。<i></i><i></i>，谁挡<i></i>杀谁。”
保安愣<i></i><i></i><i></i>，忽<i></i>哈哈<i></i>笑<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>今<i></i>听<i></i><i></i>最<i></i>笑<i></i>笑话。
<i></i><i></i><i></i>轻<i></i>，手<i></i>拎<i></i><i></i><i></i>黑色<i></i>，看<i></i><i></i><i></i><i></i>像剑<i></i>东西，跑<i></i>洪武山庄门口<i></i>，<i></i><i></i>杀<i></i>。
“<i></i>